فارس

تاريخچه بيماري آسم :

آسم اختلالي است كه از شناخت و توصيف آن، بيش از د و هزار سال مي‌گذرد، آسم در اصطلاح يوناني به معناي نفس نفس زدن مي‌باشد. جالينوس كه در سال 1315 قبل از ميلاد ديده به جهان گشود تصوير غلطي از آسم به جهان پزشكي ارائه داد. اومعتقد بود كه علت آسم مكانيكي است وبه خاطر جمع شدن مواد زائدي است كه از مغز سرازير شده و در قسمتهاي فوقاني و تحتاني دستگاه تنفس جمع مي‌شود. جالينوس بين تنگي نفس وآسم تشخيص افتراقي قائل نبود.در انجيل نيز ازآسم ياد شده است. سنير پزشك نامي قرن هفدهم علت آسم را هجوم موادي از كبد به داخل ريه مي‌پنداشت و بر اين تصور بود كه اين مواد چسبنده باعث انسداد تراشه وبرونشها مي‌شود و اين دانشمند تصور جالينوس را در مورد آسم مردود دانست (حسيني، 1370، ص 30) 

توماس سيدنهام كه به سقراط انگليسي‌ها معروف است اذعان داشت "آسم علامتي از يك بيماري نهفته‌ي ديگري است "و او تنگي نفس و ارتوپنه را هم تراز آسم مي‌پنداشت و براي درمان آسم خون گرفتن وتميز كردن راههاي هوايي را توصيه مي‌كرد. (خدا خواه. 1373، ص 50)

ويليس توصيف جديدتري از آسم بيان داشت و دوره‌اي بودن آن راشرح داد. ابرليس دانشمند آمريكايي حمله‌اي بودن آسم را بيان داشت وهمچنين مواد محرك و تحريكات عصب واگ را در پاتوژنر اين بيماري بيان نمود. (حسيني، 1370، ص 30) 

متخصصين در ارائه تعريف دقيق وجامع از آسم با مشكلات عمده اي مواجه بودند. اول آنكه از بيماريهايي است كه مدام در حال تغيير بوده وتعريف آن بستگي به ملاحظه يك مرز قراردادي و انتزاعي بين وضع نرمال وحالت آسمي دارد، دوم اين كه وضعيتهاي ديگري هم مي‌توانند علائم شبيه آن ايجاد كنند (خدا خواه، 1373، ص 50)