فارس

گياهان داروئي ميراثي منطقه اي ولي با اهميت جهاني هستند كه  ثروت عظيمي به جهان ارزاني داشته اند، تنوع و كثرت گياهان با خواص درماني همه را شگفت زده كرده است چرا كه تخمين زده مي شود حدود 70.000 گونه گياه از گلسنگ  ها تا درختان تنومند حداقل يكبار در طول تاريخ طب سنتني به عنوان دارو در جوامع بشري استفاده شده اند. 

واژه گياهان داروئي تنها به گياهاني كه تسكين دهنده آلام مردم هستند اطلاق نمي شود بلكه اين گياهان در  زير گروه غذا  به عنوان طعم دهنده ها، نوشيدني ها، شيرين كننده ها، رنگهاي طبيعي و حشره كش و همچنين بعنوان ماده اوليه محصولات آرايشي و بهداشتي نيز مورد استفاده قرار مي گيرند در طي دهه هاي گذشته گسترش وسيعي در طيف درمانهاي گياهي صورت گرفته كه رشد سريع تقاضا براي داروهاي گياهي و بالطبع گياهان داروئي  در دنيا را به دنبال داشته است.

اين امر موجب شده است كه هر سال تعداد بيشتري از كشاورزان با تغيير نوع كشت از زراعتهاي معمول به كشت گياهان داروئي،  به سمت توليد اين دسته از گياهان روي آورند، اما عدم آگاهي كافي آنان از نيازهاي اكولوژيك، مراحل كاشت، داشت و برداشت گياهان داروئي، كشاورزان را با مشكلات جدي روبرو كرده است، در اين ميان مراكز تحقيقاتي بسياري در دنيا فعاليت خود را در زمينه شناخت مسائل و مشكلات و تنگناهاي موجود  بر سر راه توليد گياهان داروئي در سراسر دنيا آغاز نموده اند. بطوري كه همه ساله شاهد رشد روزافزون اينگونه پژوهشها در دنيا هستيم.

كشور ايران با يازده اقليم مختلف آب و هوايي و بيش از 7500 گوننه گياهي،  بستر بسيار مناسبي براي دستيابي به گونه هاي با ارزش داروئي و نادر مي باشد كه مي توان نسبت به سازگار كردن و معرفي تعدادي از آنها به عرصه هاي زراعي اقدام نمود و يا از بذور اصلاح شده خارجي براي كاشت در اراضي با شرايط اقليمي متناسب با نيازهاي اكولوژيك گياه استفاده نمود. از آنجائي كه محصول نهايي در زراعت گياهان داروئي متابوليتهاي ثانويه و يا همان مواد موثره داروئي 

مي باشد. زارع گياهان داروئي بايد با تمامي فاكتورهاي موثر بر رشد و عملكرد كمي و كيفي محصول خود آشنا باشد كه عملكرد نهايي در زراعت گياهان داروئي براساس ميزان ماده موثر توليد شده در واحد سطح سنجيده مي شود.