سيستم ABS چيست؟
ترمزهاي معمولي با ايجاد دو نوع مقاومت باعث توقف و يا كاهش سرعت خودرو مي‌شوند. يك مقاومت ناشي از اصطكاك بين صفحات لنت و ديسك (و يا لنت هاي كفشكي و كاسه چرخ) و مقاومت ديگر ناشي از اصطكاك بين تايرهاي خودرو و سطح جاده مي باشد.
عمل ترمزگيري در صورتي با ثبات و كنترل شده انجام مي شود كه رابطه زير بين مقاومت ايجاد شده توسط سيستم ترمز و مقاومت ايجاد شده توسط تايرها و سطح جاده برقرار باشد:
مقاومت بين سطح جاده و تايرها < مقاومت سيستم ترمز
با اين وصف اگر رابطه قبل عكس شود، چرخها قفل شده و خودرو شروع به سرخوردن مي كند:
نيروي اصطكاك بين تايرها و سطح جاده > مقاومت سيستم ترمز
در نتيجه اگر چرخهاي جلوي خودرو قفل شوند، كنترل فرمان خودرو از دست خارج مي شود، و اگر چرخهاي عقب قفل شوند، باعث مي شود كه خودرو روي جاده سر خورده و دور خود بچرخد.
سيستم ABS، فشار هيدروليكي را كه به سيلندر چرخها وارد مي شود به گونه اي كنترل مي‌كند كه از قفل شدن چرخها در روي جاده هاي لغزنده و يا هنگام ترمزهاي شديد جلوگيري شود. همچنين پايداري كنترل فرمان خودرو هنگام ترمز گرفتن حفظ شود.
در يك سيستم ترمز معمولي (بدون سيستم ABS) اگر عمل ترمزگيري در يك جاده لغزنده صورت گيرد، راننده براي جلوگيري از عدم كنترل خودرو، مي بايست به صورت تلمبه زدن (فشار دادن و رها كردن متناوب پدال ترمز) پدال ترمز را فشار دهد تا خودرو متوقف شود. در خودروهايي كه مجهز به سيستم ABS هستند اين عمل به طور اتوماتيك انجام مي شود، با اين تفاوت كه كنترل ترمز در اين حالت بسيار دقيقتر و صحيح تر مي باشد.
اصول كاركرد سيستم ABS
وقتي يك خودرو با سرعت ثابت حركت مي كند، سرعت حركت خودرو با سرعت چرخهاي آن متناسب است، به عبارت ديگر لغزش تايرها وجود ندارد. اما وقتي راننده به منظور كم كردن سرعت خودرو، بر روي پدال ترمز فشار مي آورد، سرعت چرخها به تدريج كم شده و تناسب چرخها با بدنه خودرو نيز از بين مي رود، بايد توجه داشت كه بدنه خوردرو به سبب نيروي اينرسي تمايل به حركت دارد، در اين حالت يك لغزش كوچك بين چرخها و سطح جاده ايجاد مي شود.